Gwen Murray kwam min of meer bij toeval op de Kamperland site terecht waarna een spontane mailuitwisseling begon. Na voor haar de pagina in het artiesten gedeelte vertaald te hebben gaf zij deze reactie:
Ha hahaha!! Thank you so much for the translation.
I really have no recollection of not being picked up at Schipol. !! But I bet my 'rage' was a stinker !! Having had five children now, I guess I've mellowed out a lot, and hopefully that would make me a nicer person. ?? No doubt the festival did the trick, calmed me down, and now I only remember the best parts.
I do remember the outfit I was wearing - the denim hat and 'hang ten' jeans....and I remember also some guy with a motorbike who let me 'pose' on the bike. I have a photograph of that. I also remember the lovely couple who shared their home with me, and made me lovely food. And they had a lovely pillow on the bed!! Square! I'd never seen one like it before, and as soon as I got married I insisted that we had to buy 'square' pillows.
I also remember having a wonderful audience??? I only remember them being so friendly that I didn't feel like I was on a stage, I felt like I was simply talking to 'my friends'.
Sometimes we only see an 'event'... and we don't see what is happening in individual lives... but I'm sure that the vision that God gave to you [so simply], has made a tremendous difference in hundreds of young people over the years. I have a friend's daughter spending time with my son right now... and she's just dying to meet some young people her age - with Christian advice and friendship. If only there was a KAMPERLAND in the middle east, it would be wonderful. That's a prayerful area !!...
We are now in the Middle East, Qatar to be precise, and have been here for almost 18 years. Before that we were in Athens, Greece for 10 years. We were heading up 'broken down' churches in both countries. We decided to make our 'home' in Athens, and support a guy called Elias Armenis who runs a 'house of hope' in Athens city. They put on concerts every year... maybe you will run into them one day.
(vertaling)Ik kan me niet herinneren niet opgehaald te zijn op Schiphol. Ik zal zeker boos geweest zijn, je kon op dat soort momenten beter niet bij me in de buurt komen! Nu (5 kinderen later) denk ik behoorlijk rustiger te zijn, en wie weet maakt me dat een leuker mens? Ik ga er helemaal van uit dat het festival zelf maakte dat ik rustiger werd en me alleen de beste dingen ervan herinner.
Ik herinner me nog precies wat ik droeg, het ‘denim’ hoedje en die wijde broek… en ook herinner ik me een vent met een motorfiets die me op zijn motor liet poseren, daar heb ik nog een foto van (natuurlijk is Gwen gevraagd om die foto te leveren…). Verder ben ik de mensen niet vergeten die hun huis met mij deelden en me heerlijk te eten gaven. Ze hadden een heerlijk kussen op het bed, VIERKANT! Zo iets had ik nog nooit gezien. Toen ik trouwde stond ik erop om grote vierkante kussens te kopen!
Mijn optreden zal ook vast wel goed geweest zijn, daarvan weet ik eigenlijk vooral nog dat de mensen zo vriendelijk waren dat ik me eigenlijk voelde alsof ik niet op het podium stond maar gewoon aan het praten was met vrienden.
Soms zien we alleen een gebeurtenis en zien we niet wat er gebeurt in individuele levens. Maar ik ben er zeker van dat de visie die God gaf aan de organisatoren een groot verschil heeft gemaakt in de levens van honderden jonge mensen. Een dochter van een vriend gaat al enige tijd met mijn zoon om. Ze snakt er naar om christenen van haar leeftijd te ontmoeten. Als er maar een Kamperland was in het midden oosten, dat zou mooi zijn, een gebed waard!
Wij leven nu in het Midden Oosten, Quatar om precies te zijn en zijn hier al 18 jaar. Daarvoor woonden we 10 jaar in Athene en ondersteunden daar Elias Armenis die daar een ‘House of Hope’ draaiende houdt. Ze geven daar ook ieder jaar concerten… wellicht kom je eens tegen?
